De eerste keer dat Han en Lies naar een motorbeurs gingen hadden ze zelf geen auto, maar wel een aardige buurvrouw die haar Volkswagen Kever uitleende. Omdat de zaken steeds beter gingen en de Kever toch te klein was om alle shirts in te vervoeren werd er een Opel Kadett aangeschaft tot ook die te klein werd. De auto's daarna waren altijd vrij oud, maar dankzij Han zijn sleutelkunst zijn ze er meestal wel weer mee thuis gekomen. Een Wolseley, een Vauxhall Victor, een Citroën CX, een Ford Granada, ze werden de een na de ander te klein en er werd besloten om een busje aan te schaffen.
Gewone busjes zijn zo saai, dus werd het een oude Mercedes ambulance (ziekenwagen) met trekhaak, zodat ze in de auto konden slapen. Voor de shirts kochten Han en Lies een gesloten aanhanger. Die was van een Chinese loempia verkoper geweest en nog een tijdlang was een lichte baklucht te ruiken als de deur open ging. Gelukkig waren de T-shirts per stuk verpakt zodat ze geen klachten kregen over shirts met loempiageur.

Hier waren ze op de terugweg van een motorbeurs in het Oosten van Duitsland -al na de val van de muur- en de beurs was op een oud, verlaten vliegveld van voormalig Oost Duitsland. Langs de rand van dit vliegveld stonden nog veel grauwe flatgebouwen uit die tijd, meest onbewoond en een aantal bunkers. Het hele terrein bood een bizarre, maar ook troosteloze aanblik. Het was ook nog eens in november, donkere, grijze dagen dus en de beurs begon al om een uur of zes 's ochtends. Lies werd wakker van dansende lichtjes: de bezoekers schenen met zaklantaarns op de aangeboden waar, want bijna niemand van de handelaren had verlichting in de stand. Dat was afzien daar in de kou, niet echt T-shirt weer helaas, maar Han en Lies waren er eigenlijk ook naar toe gegaan omdat Han al een tijdje op zoek was naar een Velorex en had gehoord dat daar ook wel Tsjechische handelaren stonden die er misschien een te koop hadden of wisten. Hij had geluk, niet ver daarvandaan, in de buurt van Berlijn stond er een te koop. Na wat afdingen waren Han en Lies even later de gelukkige eigenaars van deze grappige Tsjechische driewieler.
De Velorex heeft een 350 CC Jawa tweetakt blok en is -met de wind mee- goed voor zo'n 80 km/uur. Dat je dat niet moet proberen als je er alleen in zit en met die snelheid door een tamelijk scherpe bocht naar rechts gaat, heeft Han aan den lijve ondervonden. Z'n tegenligger wist niet wat hem overkwam toen hem een vreemd voertuigje tegemoet kwam buitelen en z'n auto over de hele zijkant een flinke kras bezorgde! Gelukkig was Han goed verzekerd en kwam iedereen met de schrik vrij. De Velorex had alleen een paar scheurtjes in z'n skaileren jasje

De cockpit van de Velorex heeft weinig om het lijf, net als de rest.....

Naar het Triumph Trumpet Treffen op het Don Boscoterrein in Rijswijk.
Han op zijn Triumph Thunderbird uit 1950 en Lies vervoert de T-shirts
in de Mercedes Ambulance.

De Mercedes werd goed door Han onderhouden, regelmatig werd er door hem aan gelast en gesleuteld, het busje beviel goed, maar toch werd ook
deze na een jaar of zes te klein, Han en Lies wilden graag een iets langere
bus, niet alleen om in te slapen maar ook met ruimte voor een klein keukentje. Hun keus viel tenslotte op deze Amerikaanse Ford Econoline,
8-cylinder die ook een grotere aanhanger kon trekken.

Alweer in Engeland, deze keer op de Classic Bike Show in Stafford.
Op deze bus hadden ze zich lekker uitgeleefd en hem helemaal volgeplakt met zelfgedrukte stickers van motor onderdelen, damesbenen en gereedschappen. Toen Han van de veerboot afreed werden ze aangehouden door de Engelse douane die een kijkje nam in de aanhangwagen en de opschriften las van de kratjes met T-shirts. Toen de douanebeambte het opschrift "exploded view" zag op een kratje met Norton Commando shirts werd hij argwanend en dacht dat ze explosieven vervoerden. Lies probeerde uit te leggen dat er in het kratje alleen maar T-shirts zaten maar hij bleef wantrouwend en riep assistentie in van de hondenbrigade. Behalve een hond die was gespecialiseerd in het opsporen van explosieven werd er ook meteen maar een hash hond achteraan gestuurd want ze kwamen immers uit Nederland, met een coffeeshop op iedere straathoek........
Uiteindelijk dropen de honden en de douanebeambten met de staart tussen de benen af en mochten ze doorrijden.
 

Dit Fordje was een prima busje voor de lange afstanden, maar je moet er
niet aan hoeven sleutelen: tot drie keer toe een lekke koppakking, was
minder leuk........
Eén van die keren was in Engeland tijdens de motorbeurs in Netley Marsh. De aanhanger stond op het beursterrein en met het Fordje op weg naar de dichtsbijzijnde pub om even te eten, wachtend voor een rood licht,  kwamen er een paar kinderen aangerend die naar de voorkant van het busje wezen: "Mister, Mister, green stuff is coming out....!" Han was gelukkig lid
van de wegenwacht, ook met een thuisbrengservice en dat kwam nu goed
van pas. 
 

De Ford kon niet ter plaatse worden gerepareerd want de onderdelen moesten uit Amerika komen. Han en Lies kregen van de ANWB een vliegticket om weer thuis te komen en de bus met aanhanger werd verscheept en met een grote vrachtwagen met trailer uit Le Havre door een Franse sleepdienst keurig aan de Streekweg in Den Andel bezorgd!
Er hoefde toen 'alleen nog maar' een nieuwe koppakking besteld en gemonteerd te worden.
^{de ingewanden van de Ford Econoline 8-cylinder diesel, begin er maar eens aan.....}

Lies en haar Tsjechische Aero uit 1932 met 1-cylinder 2 takt motor van 500 cc.  Dit model, een A-10, had in Tsjechoslowakije de bijnaam 'tsjililing' vanwege het geluid dat het zware gietijzeren vliegwiel maakt tijdens het starten.

Deze Panther 600 1-cylinder uit 1956 hebben ze jarenlang gehad, maar omdat Lies hem vanwege de hoge compressie nauwelijks aan kon trappen (terwijl ze toch stevige beentjes heeft) en Han altijd op de Triumph reed werd de Panther verkocht. Wel jammer, want het is een prachtige Engelse motor, maar wat heb je eraan als hij alleen maar in de schuur staat, een motor is om op te rijden.

Als er in de zomer met mooi weer pakjes naar het postkantoor gebracht moeten worden hoef je dat Han maar één keer te vragen. Hij laat dan onmiddelijk alles liggen waar hij mee bezig is, want wat is er leuker dan een ritje in deze driewieler Morgan uit 1926?
Het is het model aero-family met aan de voorkant een 1100 cc watergekoeld 2-cylinder JAP blok.

daarna waren de centen op, zeker toen de belasting ook zijn deel opeiste!

_{Na het verlaten van het belastingkantoor voelt Han zich helemaal verlicht}